De vliegeraar by
Khaled Hosseini
My rating:
5 of 5 stars
“ ‘Ik weet het, zei hij en verbrak onze omhelzing. ‘Insjallah feesten we straks verder. Nu ga ik eerst voor u achter die vlieger aan,’ zei hij. Hij liet de spoel vallen en rende weg, en de zoom van zijn tsjapan sleepte door de sneeuw achter hem aan. ‘Hassan!’ riep ik. ‘Je moet ermee terugkomen!’ Hij sloeg al bijna de hoek om, sneeuw omhoog schoppend met zijn rubberen laarzen. Hij bleef staan en draaide zich om. Hij vormde met zijn handen een kom rond zijn mond. ‘Voor jou doe ik alles!’ riep hij. Toen glimlachte hij zijn Hassan-glimlach en verdween de hoek om. De volgende keer dat ik hem zo zonder verlegenheid zag glimlachen was zesentwintig jaar later, op een verbleekte polaroid.” (pg. 66)
Een verhaal dat me heeft overdonderden waar ik echt van heb genoten. Het verhaal wordt door Amir in de ik-vorm vertelt. Hij neemt ons, naar aanleiding van een ontvangen telefoontje, terug naar zijn jeugd waar hij samen met Hassan, de zoon van Ali, de bediende van zijn vader Baba, opgevoed wordt door dezelfde min en samen opgroeit en plezier heeft in de straten van Kabul voor de veranderingen door de oorlogen.
Beide jongens zijn geliefd bij Baba. Maar Amir heeft daar soms moeite mee en laat dat op kleinerende manieren merken. Maar Amir en Hassan zijn onafscheidelijk. Tot die ene dag. Dan krijgt hun leven en hun vriendschap een andere wending.
Maar Amir krijgt jaren later een belangrijk telefoontje van een oude vriend en krijgt de mogelijkheid om het goed te maken. Maar als hij in Pakistan bij zijn vriend op bezoek komt blijkt er meer te zijn dan hij had verwacht.
“Ik had het gevoel alsof ik van een steile rots gleed en me probeerde vast te klampen aan struiken en braambosjes, maar zonder resultaat. De kamer zwaaide op en neer en heen en weer. ‘Wist Hassan het?’ zie ik tussen lippen door die niet de mijne leken. Rahim Khan sloot zijn ogen. Schudde zijn hoofd. ‘Klootzakken, ‘ mompelde ik en ik stond op. ‘Godvergeten klootzakken!’schreeuwde ik. ‘stelletje godvergeten leugenaars!’ …. ‘Ga alsjeblief niet weg, Amir jaan.’ Ik deed de deur open en draaide me naar hem om. ‘Waarom niet? Wat kunt u dan nog zeggen? Ik ben achtendertig en ik hoor net dat mijn hele leven één grote leugen is! Wat kunt u zeggen om daar iets aan te verhelpen? Niets . Helemaal niets!’ Toen stormde ik de flat uit.” (pg.209-210)
Amir komt tot een ontdekking dat zijn leven zoals hij het kende op zijn kop zet. Hij beseft dat het leven heel anders had kunnen wezen voor hem en voor Hassan.
Maar nu krijgt hij een kans en die kans grijpt hij met beide handen aan. Want ook al kost het bijna zijn leven, Amir heeft wat goed te maken voor zichzelf, voor zijn vader en voor Hassan.
---
Een roman in de ik-vorm lees ikzelf doorgaans weinig. Maar wat heb ik genoten van het verhaal. Zo schitterend geschreven en ontzettend genoten. Ik kan me echt niet bedenken of ik ooit zo’n goed boek heb gelezen.
De beschrijvingen van de stad en de veranderingen die Afghanistan doormaakt voor de Russische coup en het binnentreden van de Taliban. De veranderingen van regels en de achtergrond informatie verstrekt door Farid en de mensen die Amir tijdens zijn reis tegenkomt maken heel veel duidelijk.
De schrijfstijl is moeilijk iets over te zeggen. Heb het boek gelezen in het Nederlands waardoor mogelijk bepaalde karakteristieke stukken tekst anders zijn vertaald dan als je het in het Engels leest. De Nederlandse vertaling is echter wel duidelijk en probeert niet er iets anders van te maken. Handig is wel de verklarende Arabische/Afghaanse woordenlijst achter in het boek. Hierdoor hebben de auteur en vertaler niet de moeite hoeven te doen om in het verhaal woorduitleg te geven als het niet in het verhaal paste.
Vijf sterren krijgt het boek van mij omdat de schrijfstijl heerlijk leesbaar is maar het geen afbreuk doet aan het verhaal. De woorden goed gekozen zijn. De spanning voelbaar is maar niet overheersend. Duidelijke veranderingen aanwezig zijn van het land, maar ook van Amir. En het boek geeft niet alles in een keer alles weg. Geleidelijk aan wordt duidelijk wat er aan de hand is. Wat er speelt en wat er moet gebeuren. Een goede dodelijk combinatie om je te verliezen in een weergaloos verhaal.
---
Khaled Hosseini is geboren te Kabul, Afghanistan in 1965. Hij was zoon van een Afghaanse diplomaat van het ministerie van Buitenlandse Zaken en een lerares Farsi en geschiedenis die les gaf aan de hoge school van Kabul. In 1979 wordt de vader van Hosseini naar Parijs gestuurd. Als ze in 1980 terug willen, werd er in Afghanistan een bloederige coup gepleegd en trokken Russische troepen het land binnen. Het gezin besloot als politieke vluchteling asiel te vragen. Dit lukte in de Verenigde Staten en ze kwamen in San Jose terecht.
In 1984 studeerde Khaled af aan de hoge school en in 1988 studeerde hij af in Biologie aan de Santa Clara Universiteit. Hij ging door en in 1993 studeerde hij af aan de medische universiteit van Californië. Zijn afronding deed hij in Cedau-Sinai medisch centrum in Los Angeles. In de periode 1996 - 2004 terwijl hij als internist werkte schreef Khalid zijn eerste boek.
Deze werd goed ontvangen en werd een wereldwijde bestseller.
Khalid werd in 2006 een Goodwill envoy (afgevaardigde) voor het UNHCR. Tijdens zijn trip naar Afghanistan werd hij geïnspireerd en richtte hij het The Khaled Hosseini Foundation op. Een non-profit organisatie die humanitaire hulp biedt aan de mensen in Afghanistan.
Meer lezen over Khalid Hosseini en zijn boeken:
http://khaledhosseini.com/
https://www.goodreads.com/author/show/569.Khaled_Hosseini
---
©2003 Khalid Hosseini; Riverhead Books, New York
The Kite Runner
©2003 Miebeth van Horn; De Bezige Bij (©2007-8e druk)
Omslagontwerp: Studio Jan de Boer
Omslagillustratie: Bildhuset/Corbis
Foto Auteur: Charmian Reading
Vorgeving binnenwerk: Adriaan de Jonge
Druk Wöhrmann, Zutphen
ISBN: 978.90.234.1899.3
351 pagina's; Paperback
Opdracht:
Dit boek is opgedragen aan Haris en Farah, die beiden de noor van mijn ogen zijn
En aan de kinderen van Afghanistan.
[G2014/11]
View all my reviews
