Dit stukje tekst is al een keer gepubliceerd. Ik heb het van de site gehaald om te controleren, maar ik laat het toch staan. Daarom opnieuw gepubliceerd. Het verslag van de allereerste Ezzuliameet
Het is een beetje laat maaar ik wil het jullie toch niet onthouden.
Zaterdag 19 april 2008. hebben een aantal mensen die op het forum van Ezzulia komen elkaar ontmoet in Utrecht. Hieronder vindt u het verslag dat ik heb gemaakt voor de Ezzulia site.
De 1e Ezzulia meet op 19 april 2008 is een feit.
Ooit werd er een voorstel gedaan voor een meet wat enthousiast werd onthaald. Drie mensen hebben de het idee opgepakt en zijn er mee aan de slag gegaan. Maanden zijn zij als OT bezig geweest met het organiseren van de meet. Maanden hebben ze ons in spanning gehouden. Er werd een speciale topic opgezet genaamd "De Ezzulia meet". Hier hielden ze ons op de hoogte van het wat en hoe. De aanmeldingen kwamen binnen. In december werd het even rustig. Ook het organisatieteam had feestdagen voor de deur.
Gestaag kwam 2008 in zicht en in februari werden er knopen doorgehakt. De plaats van de meet werd zo centraal mogelijk geregeld. Het werd "De Abrikoos te Utrecht". Het middagprogramma werd bekend en de daarbij behorende tijden. We werden verwacht rond 13.00 uur. Er zou een mystery Guest komen. We werden nieuwsgierig. We wilden meer weten. Maar moesten toch nog wachten. Ondertussen werden er nieuwe draadjes geopend: "Boekenruil" en "Routebeschrijving en carpoolafspraken". Er werd een naamplaatjeswedstrijd verbonden aan de meet, Simon wel met naambadge of niet, en er werd gevraagd naar een fotograaf. Snowdrop heeft haar best gedaan. Auteurs die iets zouden gaan organiseren. De O.T. was druk bezig achter de schermen, maar ook op de site om alles in goede banen te leiden. Soms vroegen ze om advies, maar hadden wel altijd leuke dingen te melden.
Op maandag 14 april begon het grote aftellen. John Brosens beet de spits af om 6:15 uur gaf hij het verlossende woord. Elke dag was er daarna wel iemand die de aftelling voortzette. Toen was het zover. Het was "opeens" zaterdag 19 april 2008. Sommige met grote verwachtingen en anderen met gespannen zenuwen. Velen hadden een lange rit met de trein voor de boeg en waren dus ook al vroeg op pad. Anderen konden het lekker rustig aandoen.
Rond één uur werden wij bij "De Abrikoos" verwacht. "De Abrikoos", ligt aan de gracht midden in het centrum van Utrecht. Voor velen was het leuk, omdat de Slegte niet ver was. Sommigen maakten daar dus ook gebruik van om even lekker snel een paar boekenwinkels binnen te stappen. Een aantal van ons zaten lekker te genieten van het weer. Vroeger was het restaurant een kelder van een van de grachtenhuizen. Nu is het een eigen pand met een rond plafond. De kleuren waren zacht. Waarschijnlijk speelde de verlichting daarbij ook een hele belangrijke rol. Wij zaten met onze meet apart van de andere gasten in een eigen zaal. Wat fijn was, omdat later op de avond het toch drukker werd in het restaurant. De sfeer van de zaal was gezellig. De catering deed zijn best, maar soms moest de ober toch zoeken naar de mensen die wat hadden besteld. Jean-Paul en Lenie stonden ons bij de deur op te wachten. Iedereen afkruisen op het lijstje en alvast de eerste betaling regelen. Vrij snel was iedereen binnen en kon Lenie het hoge woord eruit gooien en ons welkom heten.
Om half 2 kondigde Lenie de mystery guest aan. Het zou iemand zijn die Frans sprak en geen Engels. Of er mensen waren die geen Frans spraken en of er iemand voor de mensen kon vertalen. Jurgen bood aan om te gaan vertalen. De mystery guest werd de zaal binnen gelaten. Het was….BRIAN FREEMAN met MARCIA, zijn vrouw. Ook hij sprak ons toe en ze waren vereerd dat ze bij de eerste Ezzulia meet mochten zijn. Brian wilde wel eerst weten wie Jurgen was, want dan kon hij op zijn hoede zijn. Brian vertelde dat deze dag voor hun eigenlijk wel goed aansloot. Ze waren de dagen ervoor in Londen voor zijn nieuwste boek. Dus de overstap naar Amsterdam was niet groot en paste in hun drukke schema. In de aankomende dagen zou hij een aantal interviews hebben in Nederland ter promotie van De Stalker. Het nieuwste boek dat in mei uitkomt.
Samen met Nick Brok zou Marcia de jury vormen de naamplaatjeswedstrijd. Er zaten er een aantal mooie tussen. Carolien had een poppetje met een boek in zijn handen. Jurgen had een laptop met naam en Ezzulia er op. Coenraad had een boekje waarin iedereen nadat de auteurs het hadden getekend hun namen in konden schrijven. Of dit alsnog is gebeurt, weet ik eigenlijk niet. We waren eigenlijk wel benieuwd naar wat Simon gemaakt zou hebben (nu op Ezzuliaforum te zien).
Na het welkomstwoord konden de mensen kennismaken, boeken laten signeren en boeken ruilen. Het ging er gemoedelijk aan toe en hier en daar hoorde je lachen. Dat is natuurlijk al een heel goed teken. Brian ging de zaal rond om hier en daar een gesprek te voeren en ook andere auteurs deden een rondje. Lekker ontspannen met hier en daar een flits van een camera.
Op een gegeven moment moesten we onze naamplaatjes inleveren. Er werd overlegd, terwijl de Ezzulianen lekker aan het praten waren. Na een kwartier kwamen de juryleden terug en werd er bekend gemaakt wie er een prijs hadden gewonnen. Er was geen rangorde van 1 tot 3.
De winnaars kregen het nieuwste boek van Brian (die je uiteraard kon laten signeren) en een nog een boek. De winnaars die gekozen werden waren… Carolien, Jurgen en Trisha.
Daarnaast kregen nog 5 personen een prijs waaronder een tegoedbon voor het boek van het eerste boek van Tisa Pescar. Deze winnaars werden uit overige naamplaatjes getrokken: Loes den Hollander, Nicky, Mexicandream, Greta en Deirdre (dankzij de foto's van Snowdrop en de namen van Mijnboekenkast)
Weer werd alles gezellig gemaakt. Soms was het moeilijk voor de organisatie om iedereen even stil te krijgen, maar altijd lukte het wel. Vooral toen de auteurs wat voorlazen. Marelle Boersma vertelde haar column "De Boekschuiver". Te lezen op de Ezzulia website. John Brosens vertelde over het contact met de uitgeefster en een nieuwe foto voor een boek. Daar moest hij overdenken. De foto waar het uiteindelijk om gaat staat op zijn site. De foto van hem met de witte hoed. Hierna werd even een pauze in gelast. Mensen konden even weer ontspannen en bijkomen van het lachen.
Toen kwam Loes den Hollander met het verhaal "Loslaten" uit haar gelijknamige verhalenbundel die in november verschijnt. De zaal was doodstil… Geen gelach, maar rust. Zo aangrijpend en begrijpelijk. Maar aan het eind wel een groot applaus. Deze bundel is alleen om dit verhaal een aanrader.
De tijd vloog voorbij en vrij snel was het alweer tijd voor een aantal Ezzulianen om weer de lange rit naar huis te maken. Er werden afspraken gemaakt en uitbundig gegroet met oude en nieuwe bekenden. Maar niet voordat er nog snel groepsfoto's werden gemaakt.
Na het afscheid werd het licht gedimpt licht voor het diner. De aanwezigen werden over drie tafeltjes verdeeld. Het verliep rustig en iedereen genoot. Het eten was heerlijk. Als eerste werd er Turks brood met kruidenboter en tapanade en olijven geserveerd. Daarna konden we naar het buffet lopen waar we verschillende koude gerechten konden opscheppen. Als hoofdgerecht werden er kleine schaaltjes per vier à vijf personen neergezet op een draaiplateau. Als nagerecht kregen we op één bord ijs met slagroom, baklava, een brownie en fruit op een St. Jakobsschelp. Als afsluiting werd er nog een rondje gedronken en voordat we het wisten was het al na negenen. Het werd tijd om de boel op te breken en ieder zijn eigen weg naar huis te gaan.
Na hier en daar al een peiling te hebben gedaan tijdens de meet en nu de dag er na stukjes te lezen op de site. Kunnen we stellen dat dit een geslaagde dag was. Eindelijk de gezichten achter de avatar. Je boeken te laten signeren door de aanwezig auteurs. Jammer dat Simon en Alex niet konden, maar de volgende keer kunnen we het alsnog proberen. Tevens is het leuk om Brian Freeman te ontmoeten die toch regelmatig op de site te vinden is. Het is naar mijn weten voor iedereen voor herhaling vatbaar. Iedereen dank jullie voor het laten slagen van deze meet, want zonder jullie en de organisatoren was het toch echt niet gelukt.
En via deze weg wil ik nogmaals de personen bedanken die het toch allemaal hebben geregeld:
Lenie, Jean-Paul en Egwene/Connie Hartelijk dank voor
Op de site Ezzulia.nl kunnen jullie een meer lezen over de site en de mensen die zijn geweest. Ik wens jullie veel leesplezier
Niets blijft verborgen by Simon Beckett
