Al twee weken ben ik bezig met het boek IT
van Stephen King. Het is een horror, meer dan 500 pagina's en heeft 1 woord als
titel. Ik heb hiermee gelijk al twee punten te pakken die ik me dit jaar had uitgedaagd. Vooropgesteld dat ik
het boek uit kan lezen natuurlijk. Dat is tot nu toe geen probleem. Het enige
probleem dat dit boek mij bezorgt is hier en daar een nachtmerrie en een
lachstuip.
Het verhaal brengt ons terug naar de jaren
vijftig als een aantal kinderen opgroeien in een periode dat het niet veilig
is. Door omstandigheden maken zij een belofte. In de jaren 80 komen we ze tegen
en is de tijd de belofte in te lossen. Ik vertel nu even niet verder over het
boek, omdat ik anders straks voor mijn review niets meer te vertellen heb.
Het boek zelf...
De versie die ik heb, heeft voor mij, net
als voor de meeste mensen die ik ken, niet de cover die wij voor ons zien. Het
boek is verfilmd met een ouderwetse clown. En wie kent het niet... Een wit
gezicht, rode haren aan de zijkant van het hoofd en natuurlijk altijd een rare
pak met grote schoenen. Soms met en andere keren zonder handschoenen aan. Maar
een extreme versie van Bassie (Bassie en Adriaan).
Mijn boek geeft meer een robot gevoel. De oude cover en de film zijn meer de foto hiernaast. Die geeft me meer het gevoel dat het bij Stephen King hoort. Het maakt realistisch, het maakt bang, geeft nachtmerries, maar heeft tevens iets rustig over zich heen.
Zij die de film hebben
gezien, herkennen dit misschien wel. Dit was de clown die hen nachtmerries bezorgde. Dit was de clown die clowns onrealistisch maakte. Voor mij was een clown al snel iets wat ik niet leuk vond, maar steeds meer deden ze me denken aan Pennywise. Zijn gezicht, zijn handen, zijn tanden en de ogen. Vooral de ogen... Een soort gekte...
Maar wat doet het boek met mij...
Het laat me lachen, schrikken en bezorgt
me nachtmerries. Ik lees het boek daarom ook het liefst niet gelijk voor het
slapen gaan. Ik ben dol op dit boek, maar aan de andere kant kan ik het gerust
een paar dagen laten liggen om het te laten bezinken en mij over de schrik
laten heen komen. En dan begint de rollercoaster van voor af aan. Ik lees het
omdat ik van Stephen King houd en omdat ik toch liever de boeken lees dan de
films kijk. Al moet is zeggen de remake van deze film zou ik wel willen zien,
maar wel graag overdag met mijn partner en een kussen bij de hand. Ik wil
het boek meer. Ik wil het lezen en eigenlijk alleen nog maar lezen. Maar helaas
heb ik ook nog mijn werk en sociale verplichtingen. Het me daarom niet lukken
om het boek uit te lezen in een weekend. Maar nog een aantal weekenden te gaan
en dan eventueel wat vroege avonduren door de weeks en dan is het over. En kan
ik me richten op de review over het boek. Dan zullen we zien wat het boek me
echt heeft gebracht. Misschien valt het vies tegen of wordt het alleen maar spannender.
Maar voor nu laat ik het erbij. We zullen moeten wachten tot ik weet wat ik er van vind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten